Kleuren en primitieve aftekeningen
Tijdens de Algemene Vergadering van Norges Fjordhestlag (Noors Stud-Book) in 1980, werd beslist dat volgende vijf kleuren erkend worden als de echte en typische kleuren van het Fjordpaard : vaalbruin of isabel (brunblakk), vaalrood (rødblakk), grijs (grå), verdund vaalbruin (ulsblakk) en verdund vaalrood (gulblakk).
Het vaalbruin (“brunblakk” in het Noors) is de meest voorkomende kleur. Het komt voor in lichtere en donkere schakeringen. De donkerder haarstreep is zwart of donkerbruin in het midden van de manen, de maantop en de staart. De zijkanten van de manen, de maantop en de staart zijn wit.
Het vaalrood (“rødblakk” in het Noors) is licht rood-geelachtig en kan ook in lichter en donkerder schakeringen voorkomen. De donkerder haren in het midden van de manen, de maantop en de staart alsook de aalstreep zijn bij het vaalrood steeds rood of rood-bruinachtig, donkerder dan de lichaamskleur maar nooit zwart. De manen en de staart zijn meestal heel licht of geelachtig. De vaalrode veulens kunnen lichtgekleurde hoeven hebben maar deze kunnen verdonkeren tijdens het opgroeien.
De grijze of vaalblauwe paarden (“grå” in het Noors) hebben een lichaamskleur dat kan variëren van licht zilvergrijs tot donker leikleurig grijs. De donkere streep in de manen, de aalstreep en de donkerder haren in het midden van de staart zijn zwart of donkerder dan de lichaamskleur. De voorlok en de streek rond de neus is donkerder dan bij de vaalbruine en vaalrode paarden die meestal licht zijn in voorlok en neusstreek. Bij de donkergrijze individuen kunnen de manen en staart heel donker zijn.
Het verdunde vaalbruin (“ulsblakk” in het Noors) is een variëteit van het vaalbruin, veroorzaakt door een verdunningsfactor die de productie van haarkleur vermindert. De lichaamskleur is bijna wit of geelachtig-wit. De donkere streep in het midden van de manen, de aalstreep en de donkere haren in het midden van de staart zijn zwart. Manen en staart hebben een lichtere kleurschijn dan de lichaamskleur.
Het verdunde vaalrood (“gulblakk” in het Noors) is de zeldzaamste kleur bij het Fjordpaard. Het is een variëteit van het vaalrood veroorzaakt door dezelfde verdunningssfactor als bij het ulsblakk. De lichaamskleur is geelachtig-wit. De donkere haarstreep in het midden van de manen, de aalstreep en de donkere haren in het midden van de staart zijn geelachtig maar donkerder dan de lichaamskleur. De maantop, de manen en de staart kunnen volledig wit zijn en bij dergelijke paarden kan de aalstreep niet te onderscheiden zijn.
De verdunningsfactor vermeld onder “uls” en “gul” kan ook voorkomen bij de grijze paarden. Omdat de grijze Fjorden met verdunningsfactor dezelfde kleur vertonen als lichtgrijze Fjorden, heeft deze kleur geen specifieke naam.
Onderling fokken van paarden die de verdunningsfactor hebben resulteert in 25% witte nakomelingen en ook veulens met blauwe ogen.
Omdat deze kleur niet erkend is bij de Fjorden is het aangewezen:
niet onderling te fokken met ulsblakk, gulblakk en grå fjorden die de verdunningsfactor hebben!
Als een gråkleurige fjord een ulsblakk of gulblakk vader of moeder heeft, is er 50% kans dat hij de verdunningsfactor bezit.
Als de ulsblakk of gulblakk nakomelingen van een gråkleurige fjord fokken met een brunblakk of rødblakk, komt de verdunningsfactor er zeker uit.
Als een kruising grå x grå een gulblakk product geeft, is er eveneens een hoge kans dat de verdunningsfactor aanwezig is.
AAN DE FOKKERS :
Als jullie bij het zoeken naar de goede hengst voor jullie merries vragen hebben
omtrent kleuren en mogelijke verdunningsfactors in de pedigrees :
Aarzel niet, contacteer het stamboeksecretariaat en vraag de nodige uitleg.
Primitieve aftekeningen: Het zijn de donkere haren in het midden van de voorlok, de manen en de staart ; de aalstreep en de zebrastrepen – donkere horizontale strepen op de benen, vooral op de voorbenen. Sommige individuen kunnen ook één of meerdere donkere strepen hebben op de schouder maar deze aftekening is zeldzaam. Sommigen kunnen bruine vlekjes hebben op het lichaam, bijvoorbeeld op het bovenbeen of de kaak. Deze vlekjes worden “Njåls-merke” genoemd.
Andere aftekeningen: Witte of vleeskleurige aftekeningen zijn zeldzaam bij het Fjordpaard maar een witte kol op het voorhoofd bestaat reeds sinds het begin dat de statistieken bijgehouden werden. De witte aftekeningen zijn vererfbaar door recessieve genen. Hetgeen betekent dat de genen onzichtbaar aanwezig kunnen zijn en dat beide ouders drager moeten zijn van de genen om zichtbare aftekeningen te geven bij de nakomelingen. Witte kolletjes worden enkel aanvaard bij de merries en vleeskleurige aftekeningen op de penis van de hengsten worden eveneens aanvaard. Zowel lichte als donkere hoefzolen worden aanvaard maar lichte hoeven worden enkel aanvaard bij rødblakk en gulblakk Fjorden. Vage witte strepen kunnen op de hoeven van oudere Fjorden verschijnen. Deze mogen niet verward worden met echte witte aftekeningen.
“The Fjord Horse International Handbook”
